Ķsland logar ķ vęntumžykju žessa dagana

Ķslendingar eru oft į tķšum mjög hvatvķsir og hugsa ekki mįlin til enda og žannig er žaš einnig meš umrędda ašstoš viš flóttamenn,hęlisleitendur og mótöku žeirra.
Ķsland logar ķ vęntumžykju žessa dagana og aš sjįlfsögšu ekkert aš žvķ. Samśš og ašstoš er af hinu góša en viš veršum aš vera vel undirbśin. Žvķ žegar blessaš fólkiš kemur til landsins er saga žeirra rétt aš byrja.
Og hver og einn sem hefur bošist til aš taka aš sér einstaklinga og eša fjölskyldur er aš skuldbinda sig til langs tķma jafnvel ęvilangt. Ég tek ofan fyrir žessum sjįlfbošališum sem vęntanlega gera sér fulla grein fyrir įbyrgšinni sem žeir taka į sķnar hendur og veršur žeirra įbyrgš daglega til hjįlpar žessum strķšshrjįšu manneskjum sem koma hingaš ķ grišlandiš okkar Ķsland.
Jį ég segi grišlandiš okkar Ķsland en hugsun mķn er meš kaldhęšnislegum tón žvķ ég tel aš landar mķnir fari offari žessa dagana. Stjórnmįlamenn vakna allt ķ einu upp af vęrum blundi eftir aš hafa veriš lķmdir viš stólana sķna į Alžingi,gónandi ķ sķmana sķna og sendandi skilboš mešan einhver stendur ķ ręšupśltinu og sį hinn sami gęti allt eins bara opnaš og lokaš munninum į vķxl eins og fiskur į žurru landi..žvķ enginn er aš hlusta.


En nśna vilja margir slį sig til riddara og taka viš enn stęrri hóp af flóttafólki til landsins. Geta žessir hįu herrar og konur, ekki bara gert sig af sjįlbošališum og tekiš eitthvaš af žessu blessaša fólkš inn į sķn heimili eins og žeir sem žegar hafa bošiš sig fram.

 Žetta lśkkar rosalega flott śt į viš aš verša allt ķ einu rosalega góšur viš lķtilmagnan og vera aš farast śr samśš og vęntumžykju gagnvart žeim sem minna mega sķn. 
Mér finnst svo mikil skķtalykt af žessari skyndilegu umhyggju žiš bara fyrirgefiš.. Aš reyna aš lśkka vel śt į viš gagnvart heiminum er rosalega "inn" žessa stundina.
Ég vil ķtreka aš ég er ekki į móti žvķ aš hjįlpa nįunganum  žó svo einhverjir koma til meš aš lesa akkśrat žaš śt frį žessum skrifum og verša hneykslašir en žetta er mķn skošun og mér heyrist aš aš žaš séu fleirri į sama mįli.


Ég hef sjįlf veriš flóttamašur ķ eigin landi og verš aš eilķfu žakklįt öllu žvķ fólki sem brįst viš ķ skyndingu įriš 1973. Žvķ sem ég vil koma aš er aš eftir įkvešinn tķma fer aš koma pirringur ķ landann vegna žessa fólks eins og gagnvart okkur į įkvešnum tķmapunkti žį į ég viš aš žegar allur "glansinn" er farinn af og alvaran tekur viš. Žaš koma vafalaust upp vęringar og pirringur vegna žess aš öšrum finnst óžarflega mikiš muliš undir žetta fólk eins og okkur.Ķ mörg įr į eftir var ķtrekaš flautaš ef žaš sįst bķll meš V nśmeri į Reykjavķkursvęšinu. Viš mörg hver vöknušum upp viš žann hręšilega sannleika aš landar okkar sumir hverjir voru meš ašfinnslur, įreiti og öfund . Mikiš var ég nś fegin aš getaš flutt heim aftur en žaš var ekki žannig meš marga sem misstu allt sitt. Viš žetta er ég smeik..fyrst landar okkar gįtu ekki unaš žvķ aš okkur vęri hjįlpaš, hvernig haldiš žiš aš žetta endi.
Meš vinsemd

 


« Sķšasta fęrsla | Nęsta fęrsla »

Bęta viš athugasemd

Ekki er lengur hęgt aš skrifa athugasemdir viš fęrsluna, žar sem tķmamörk į athugasemdir eru lišin.

Innskrįning

Ath. Vinsamlegast kveikiš į Javascript til aš hefja innskrįningu.

Hafšu samband