Í blóma lífsins

Aðfangadagskvöld og jólagleðin breytist yfir í mikla sorg eins og hendi væri veifað. Símtal sem ég mun aldrei gleyma né nokkur annar í fjölskyldu minni um að frændi minn og yngri sonur Ingu systir minnar væri dáinn. Svo óraunverulegt fannst mér að heyra þetta og finnst enn . Rétt nýlega orðin 29 ára,mikill íþróttamaður og markmaður í handbolta hjá ÍBV. Hvað getur maður sagt eða gert nema faðma syrgjandi móður og systur mína að kvöldi Aðfangadags,bara vera til staðar ásamt fleirrum henni nánir. Yfirþyrmandi doði og vantrú á að þetta hafi virkilega átt sér stað er enn fyrir hendi en veruleikinn er annar, ískaldur og raunverulegur hann er dáinn blessaður ungi maðurinn í blóma lífsins hann Kolbeinn Aron. Það á enginn að þurfa að sjá á eftir barni sínu en raunveruleikinn er oft annar en við óskum og vonum og örugglega ekki í fyrsta skipti sem móðir segir af hverju gat þetta ekki verið ég. Það verður fátt um svör við þessi orð en ég skildi hvað hún meinti. Hún hefði gefið líf sitt fyrir son sinn svo hann mætti vera lengur hér á jörð.En allt val um það er ekki i okkar hendi og hjartað brestur af sorg.
 Það er erfitt að biðja guð sem tekur..um styrk til handa systur minni  og bróður hans á þessari stundu en ég ætla samt að gera það því það eru erfiðir tímar framundan hjá fjölskyldunni og ekki síst vinum hans í handboltanum og þeim fjöldamörgu sem hafa kynnst honum gegnum hans líf. 
Vinamargur og hrókur alls fagnaðar bæði utan sem innan vallar var hann Kolli sem við nánasta fjölskylda kölluðum alltaf Aron. Elsku fallegi systursonur minn þín verður sárt saknað af okkur öllum og við munum ætíð geyma minningu um góðan dreng við innstu hjartarætur alla okkar ævidaga og hugsa með mikilli hlýju til þín elsku vinur og frændi. Í mínum augum verðurðu alltaf litli drengurinn sem ég fékk að fylgjast með í uppvextinum ásamt móður þinni sem svo einlæglega elskaði þig og vildi allt, bókstaflega allt fyrir þig gera og hafa velferð þína sem allra besta eins og var með eldri bróður þinn hann Einar Birgi. Ég vildi óska að ég gæti sagt þessi orð við þig elsku Aron minn,kannski geturðu lesið huga minn og okkar allra til þín,kannski sérðu okkur öll syrgja þig og gráta. Ég vil trúa því að þú sjáir hvað þú skildir eftir þig og hversu mikið þú áttir í okkur hverju og einu þegar þú varst kallaður skyndilega burtu frá okkur og ég vil trúa því að þú verðir með okkur og sérstaklega umfaðmir móður þína og sefar hennar djúpu sorg með tímanum, litli minn eins og hún kallaði þig. 
Guð geymi þig elsku drengurinn minn
Harpa frænka

Demantarnir mínir

Það er kominn laugardagur og sá tuttugasti og annar desember 2018. Úti er algjört logn, ekki snjór en allt er hvítuhulið og bíllinn líka sem á að vera dökkblár. Það er við núll gráður á eyjunni fögru og glitrandi ljósin gera frosthuluna eins og demanta, sindrandi og ævintýralega fallegt. Þurfti að erindast smávegis eldsnemma í morgun svo það voru ekki margir á ferli í allri fegurðinni, kannski einn og einn á leið í sund ,gangandi á glitrandi gimsteinum heiman og heim í kyrrðinni. Ekki laust við að gömlu vöknaði um augun yfir þessar ósnertu fegurð þennan morgun og ekki lagaðist sú gamla þegar tónar ómuðu í bíltækinu "Its beginning to look alot like Christmas " sem fór svo að konan við stýrið þurfti nokkrum sinnum að sjúga upp í neppalingin og þurrka stöku tár sem læddist niður vangana. Jól,fjölskylda, samvera og þakklæti og söknuður eftir þeim sem hafa hvatt okkur og munu aldrei aftur verða með okkur við jólaborðið. Því skulum við þakka það sem við eigum akkúrat núna fyrir börnin,barnabörnin,frænkur og frændur  og vini sem við erum svo heppin að eiga ennþá. Já maður verður líklega meyrari með aldrinum en það er bara líka allt í lagi og sem betur fer er ég ekki tilfinningalaus manneskja og já ég græt enn ef svo ber undir og gleðst ofboðslega yfir velgengi fjölskyldumeðlima enda vil ég þeim allt hið besta í framtíðinni og vona að þau megi eiga mörg góð og gleðirík ár og fullt af gefandi ást. Ég á allavega nóg af henni að gefa og ekki síst elskan mín, mín stoð og stytta gegnum súrt og sætt. Hann hefur staðið sem klettur við hlið mína í allskonar sjóum lífsins bæði góðum og slæmum og ég elska þennan mann svo innilega og meira með árunum og já.. ég var heppin að eignast hann sem eiginmann svo hlýr og góður sem hann er mér þessi elska og vill öllum vel.
Ég held að þessi elska hafi komið inní líf mitt á réttum tíma enda er hann minn verndarengill og segist hafa verið mér sendur.
Þegar ég sit hérna og bæti við þessa jólahugleiðingu mína er komin Þorláksmessa, allstaðar logar á hlýrri birtu jólaljósanna og öllum fallegu kertunum sem ég elska. Jólakveðjurnar berast til landsmanna hlýjar og fullar af ást og þakklæti og rétt áðan var verið að syngja Heims um ból af einstaklega flottu söngfólki á jólatónleikum úr Hörpunni, þvílíkir snillingar sem þetta fólk er og manni hlýnar inn að innstu hjartarótum við að heyra svona söng. Elskan mín er farin niðrí bæ að kaupa eitthvað fallegt handa gömlu sinni í jólagjöf enda er Þorláksmessa hans dagur jólagjafakaupa en ég sagði honum í gær að hann fengi sko þrjár gjafir frá okkur heimilisfólkinu hahahha  eina frá mér og sitthvora gjöfina frá Önju og Snúllu hundunum okkar. Sniðuga ég hahahahha. Hér fer allt að verða klárt fyrir morgundaginn Aðfangadag,bara eftir að skipta á rúminu og svo förum við út í kirkjugarð á morgun til að tendra kerti hjá henni elsku mömmu minni og systur minni henni Önnu. Kirkjugarðurinn hér á Heimeya finnst mér einstaklega fagur með öll þessi jólaljós sem skreyta grafir ástvina okkar í þessu skammdegi. Að lokum vil ég óska ykkur öllum elsku fjölskylda okkar, ættingum og góðum vinum okkar hjóna,allra heilla með innilegu þakklæti fyrir árið sem senn fer að líða í aldanna skaut. 
Geymi ykkur öll, allar góðar vættir elskurna mínar og verndi hvert ykkar spor.
Með ást og þakklæti fyrir ríkidæmið okkar og megi guð geyma ykkur
Kolbrún Harpa og Ómar í Kollukoti