24.nóvember 1995

Þennan merka dag var ég með smá ræðustúf í tilefni 40 ára afmælis þríburasystra minna og fann hana í gamalli glósubók í gullkistunni minni...enda geymi ég yfirleitt allt sem ég er að skrifa og læt hana vera nákvæmlega eins og þegar hún var skrifuð árið 1995:

Í dag 24.nóvember eru þríburasystur mínar Marý Ólöf, Guðrún Fjóla og Anna Ísfold Kolbeinsdætur og dætur Siggu heitinnar frá Vatnsdal 40 ára. Á því herrans ári 1955 er fæðingu þeirra bara að þótti þetta mikill viðburður hér í Vestmannaeyjum. Það var nokkurn vegin öruggt að mamma gekk með tvíbura svo mikið var vitað. En okkur er sagt að nærri hafi liðið yfir kallinn er það þriðja bættist við. Allt í einu áttu foreldrar okkar 4 stykki..allt stelpur og ég rétt rúmlega ársgömul.

Miðað við daginn í dag getur maður rétt ýmindað sér að oft hefur verið erfitt hjá þeim hjónakornunum á Hvoli í þá daga. En þau áttu góða að sem var fjölskylda mömmu. Enda var ég sett í geymslu svona á stundum til að létta undir með mömmu.

Íþróttafélagið Þór færði mömmu kristalsskál að gjöf enda mamma afreka kona mikil í íþróttum...en þetta afrek hennar að fæða þrjú börn í einu varð mesta afrek hennar og öllum til mikillar gleði og augnayndis. Reyndar hvíslaði ólygin að mér að þær hefðu stútað skálinni dömurnar seinna meir.

Ef þessa fæðingu hefði borið að í dag hefði vafalaust verið mulið undir þau með ársbirgðum af pampersbleyjum..þvottaefni..o.s.sfr sem hefði svo sannarlega komið sér vel. Því ég man eftir suðupotti til að sjóða í þvott og rullu sem var óspart notuð í þá daga. Meira að segja kolaeldavél.

Marý og Guðrún voru hinar sprækustu er þær fæddust en Anna átti erfitt uppdráttar. Samtals vógu þær 24 mörk en Anna vó aðeins 4 merkur og komst fyrir í skókassa...ekki veit ég númer hvað. Þá voru ekki súrefniskassar eins og eru nú. Anna var vafin inní baðmull og þurfti mikla aðhlynningu, enda komst hún ekki heim af sjúkrahúsinu fyrr en hún var orðin nokkuð lífvænleg á þeirra tíma vísu.. Svo má geta þess að Anna var í miklu uppáhaldi á sjúkrahúsinu og sérstaklega hjá Önnu-ljósu (ljósmóður). En auðvitað nutu þær allar athygli enda sjaldgæft að þríburar fæddust

En það var þeim til happs að þær áttu eldri systir sem varð að ryðja veginn og undirbúa foreldra okkar...sérstaklega pabba fyrir unglingsárin. Á vegi elstu systur voru hurðir..hlið.. og þröskuldar sem hún án þess að vita...opnaði fyrir þremur unglingum sem á eftir komu. Við hverja hurð stóð hún reynslunni ríkari er þær hver af annarri ráku út nefið og runnu eins og smurð vél í áttina til sólarlagsins og hún leiddi þær í allan sannleikan um reykingar í bernsku..hversu viðbjóðslega og hræðilega spennandi var að stelast í "stubbana" hennar mömmu og reykja bak við stól inní stofu í einu horni stofunnar á Hvoli. Verst var að Guðrúnu gekk svolítið illa að læra þessa snilli. Svo stóra systir sagði henni nákvæmlega hvernig hún átti að fara að " Sjáðu..þú sýgur reykinn upp í þig og segir svo.. ahhmen.. það gekk..hún varð næstum því græn í framan.

Jæja svo ég tali nú í alvöru.. þessar stelpur hafa alveg staðið fyrir sínu. Eru ekkert í neinum feluleik við náungann enda vinir vina sinna. Auðvitað hefðum við óskað eftir nærveru Guðrúnar en það er oft með nýjum viðhorfum..nýjum eiginmanni og nýju heimili, breytist kannski umgegni við sína nánustu. Þær eru allavega tvær hér staddar og sendum við bestu afmælisóskir til Guðrúnar í Vogana

Ég kann nú ekki neinar sérstakar prakkarasögur af þeim en mér dettur í hug Eggjaferð...Marýar og Stellu Jóns. Þær fóru í fjallaferð upp á Heimaklett og námu staðar rétt fyrir ofan Löngu þar sem var einna brattast . Ævintýraferðin hófst....skyndilega komu þær auga á egg á syllu..svolítið neðan við brún. Leikar fóru svo að Marý átti að síga...engin bönd..nei..nei.. heldur var úr eftir mikið japl og jaml að Stella skyldi halda í lappirnar á Marý svo hún gæti sigið niður og náð í eggin. Ég hef ekki enn fengið að vita hvort Marý náði einhverjum eggjum. Og ég veit að enn þann dag í dag fer hrollur um sumar er þær hugsa til þessarar ævintýraferðar upp á Heimaklett.

Jæja svo við höldum nú áfram... Anna var sett í "fitu" lengi vel framan af að því að hún var svo horuð. Hún fékk rjóma en ekki hinar. Anna og Marý þóttu svo líkar er þær voru börn að fólk vissi aldrei  hvor var hvor. Síðan varð millibilsástand og þær urðu ólíkari. En ég er ekki frá því að bilið sé að smáminnka aftur enda segir máltækið "Tvisvar verður gamall maður barn" ha..ha enda minnir mig að fyrir rúmu ári síðan eða svo var Anna  að slá sér upp með ónefndum manni og allt í góðu lagi með það..enda kona ein. En hvað haldið þið..var ekki Marý allt í einu farin að vera með nýjum gæja.. hún átti sinn Marinó og vissi bara ekki meir...alveg kolvitlaus yfir þessu. þarna var nefnilega  gamli góði misskilningurinn á ferðinni að fólk hélt Önnu vera Marý og öfugt...svona getur þetta verið. Það er ekkert gaman stundum að vera lík...þ.e.a.s lík einhverjum. Enda má segja hér og nú að Marý er sú eina okkar systranna sem er ennþá með sínum manni í dag..þvílíkt úthald..

Ef í dag ég þyrfti að lýsa karakterum systra minna..kemst ég nokkurn vegin að niðurstöðu. Marý fæddist fyrst, þá Guðrún en Anna var í fyrstu talin æxli þar til annað kom í ljós. Marý býr yfir forystuhæfileikum en veit bara ekki af því og heldur sér til baka. Hún er trygglynd,einlæg og er vinur vina sinna. Guðrún er fiðrildi..ekki jarðbundin ,fljót að kynnast fólki er ófeimin og glaðlynd. Anna "litla sponsið" er svolítið lík karlinum honum pabba í sér. Hefur ákveðnar skoðanir. Á sér margar ljúfar hliðar..viðkvæm en á til að vera of alvörugefin.

Eins og ég sagði hér að ofan er Marý með forystuhæfileika þó hún fari vel með þá. Og ef maður hefur svolítið ýmindunarafl gæti maður hugsað sér að mikið hafi gengið á "þarna niðri" er þær voru um það bil að koma í heiminn...jafnvel rifist um hver þeirra færi fyrst út. Nú fyrst Marý fæddist fyrst...hlýtur hún að hafa sest ofan á Önnu greyið sem var jú minnst og klipið í kinnarnar á Guðrúnu og og sagt: " Gujún....étla fyðst..... sem og hún gerði. Nokkrum mínútum síðar birtist Guðrún..eldrauð í kinnum. Nú...svo héldu allir að ballið væri búið og það leið og beið...ekki kom Anna litla. Enda hafði hún ákveðið að bíða svolítið lengur..allt í einu komin með einbýlieftir að hafa verið í þessum þrengingum í marga mánuði. Marý og Guðrún biðu þolinmóðar en fóru svo að ókyrrast.

Loks kallaði Marý "Koddu út ðtrax litla hrukkudýðið þitt"... og rennir mín barasta sér með það sama út...agnarlítil og krumpuð með húð sem var eiginlega mörgum númerum of stór fyrir hana. Mamma sagði líka að Anna hefði verið eins og lítil hrukkótt kona.

Það væri ábyggilega hægt að tína ýmislegt til en ég læt þetta duga að sinni. Og langar að biðja alla viðstadda að rísa úr sætum og skála þeim til heiðurs. Svo óska ég ykkur innilega til hamingju með að vera orðnar næstum alveg jafngamalar og ég.

Athugasemdir

[Helgi Þór Gunnarsson, 24.9.2008 kl. 21:19]

Sæl Kolbrún Harpa, þetta er virkilega góð afmælisgrein hjá þér, mjög gaman að lesa hana, kær kveðja.

[Kolbrún Harpa Vatnsdal Kolbeinsdóttir, 25.9.2008 kl. 08:27]

Takk fyrir Helgi en auðvitað hefði maður getað gert og sagt frá miklu meiru en ræður eiga að vera stuttar svo engum leiðist ekki satt  en þetta féll bara í góðan jarðveg þarna um árið, minnir mig.