Kvöldljóð til Bjarnareyjar (ort í 19.maí 1987)

Hún rís upp úr djúpinu fögur sem mær

með kollinn sinn döggvaðann tárum.

Kvöldsólin roða á bjargveggi slær

sem glitofnum sunnuþráðum. 

 

Frá bjarginu berast fuglanna hljóð

ná eyrum hvers manns sem þar gistir.

Bjarnarey syngur sín vögguljóð

er röðullinn eyjunna kyssir.

 

Hún vaggar þeim þreyttu sem klifu þar bjarg

í faðmi sér fuglana geymir.

Í húminu þagnar allt fuglanna garg

er draumgyðjan svefninn þeim veitir.

 

(höf. Kolbrún Harpa Kolbeinsdóttir) þetta ljóð var gefið innrammað er veiðihúsið í Eynni var vígt) 

 

 Mynd Ómar Eðvaldsson

Athugasemdir

[Irena Lilja (IP-tala skráð) 11.4.2010 kl. 20:43]

geðveikt ljóð í alla staði og myndin er hreint sagt trufluð

[Dabbi The hunk ;) (IP-tala skráð) 14.4.2010 kl. 16:31]

Gjebbað ljóð gamla ;I haha Kv David.

Gjebbuð mynd gémli gémli ;)

[Kolbrún Harpa Vatnsdal Kolbeinsdóttir, 16.4.2010 kl. 09:23]

Hahha....góðan daginn..:) Takk fyrir kommentið. Já flott mynd hjá Ómari.......

[Irena (IP-tala skráð) 17.4.2010 kl. 13:05]

hahaha Davíð "Gjebbað" ;D