TVÍFARAR.....

Við eigum öll tvífara einhverstaðar á jarðríki allavega er svo sagt...

Minn er allavega í speglinum og ég horfi og tala stundum við þessa manneskju sem ég sé þarna blasa við mér....

Þegar ég kem úr sturtu ..þegar ég bursta tennurnar og athuga hvort ekki sé allt í orden......er hún þarna.

Við erum tvær á baðherberginu ég og hún...þessi sem horfir framan í mig úr speglinum....ég er aldrei ein.

Ég er ekki alltaf tilbúin að tala við þessa konu ..þarna að handan......og þá sérstaklega á morgnana....enda tölum við ekki saman upphátt heldur í huganum....við skiljum hvor aðra betur en nokkur annar. Grátum og hlægjum saman þegar við á og stundum líkar mér ekki allt sem hún segir mér þessi kona.....

Við erum ágætis vinkonur ... ég og hún þarna í speglinum......nema á stundum. Þá hef ég líklega gleymt að setja upp gleraugun..hmmmm ...

En einhvernvegin losna ég ekki við þessa manneskju...hún hangir á mér í sífellu ...daginn út og daginn inn...

Og þessi persóna í speglinum er að eldast , orðin  hrukkótt og starir á mig þegar ég horfi í spegilinn að morgni, með hárið úfið eftir koddabíó næturinnar og minnir mig í séfellu að klukkan tifar...tikk takk..tikk takk

Og hún segir mér að ég sé stundum allt of alvarleg og minnir mig á að brosa meira...þá sé ég aðeins skárri ha..ha

Kannski erum við sammála þarna

Hver skyldi þetta vera?

.

 

 

 

 

Athugasemdir

[Helena, 29.4.2009 kl. 15:03]

Ég og mín vinkona erum einmitt óvinkonur þessa daga.

Hún heldur því fram að ég eigi að vera með hrukkur undir augunum, frekjuskarð milli augnanna og fleiri fleiri aukakíló utan á mér !!!

Þvílík firra !!!!!!!!

Tek ekki þátt í svona bulli...svo ég er ekkert að tala við hana. Samt reynir hún ítrekað að þröngva sér inn á sjónarsvið mitt í hvert skipti sem ég fer inn á baðherbergi.....bölvuð frekjan í þessu skassi !!!

Ég veit að það kemur að því að ég þarf að horfast í augu við hana.....og guð hjálpi mér þá !!!

Ps....frábær nálgun hjá þér :)

[Kolbrún Harpa Vatnsdal Kolbeinsdóttir, 29.4.2009 kl. 15:56]

Jamm mín er líka ansi ströng á stundum við mig og skipar mér að ná í   stækkunarspegilinn og skoða mig í nærmynd. Og ég get svarið það að maður er eins og tunglið séð úr fjarska með gígum og ég veit ekki hvað og svo sér maður eitt og eitt svart you know og hrukkurnar breytast allt í einu í ár og lækjarfarvegi svona í  hrikalegri nærmynd....Jésus.

Stundum dettur mér í hug sprungan mikla sem er að rekast til of frá og veldur gliðnun í jarðskorpunni....svei mér þá 

[Helena, 30.4.2009 kl. 15:43]

ha ha ha ha ha ha ha