Það styttist...

Maður fer ekki varhluta af því að jólin nálgast eins og óð fluga þessa dagana. Hef reyndar alltaf hlakkað til jólanna og hef verið mikið jólabarn og smitað jólagleðinni í börnin mín .. líklegast með ósköpum að ýmsra mati. Þó skreytingargleði mín hafi töluvert minnkað hjá mér með árunum, toppa fullorðnu,börnin mín þá gömlu sí og æ enda eru utanhússskreytingar þeirra afar fallegar og litríkar. Ekki síður innanhúss þar sem ævintýralegur blær jólaljósa og allslags skreytinga gleðja augu og hjörtu bæði fullorðinna og yngri barnanna. Alltaf standa blessuð kertin fyrir sínu og hlýja manni að innan með ljúfri birtu sinni svo maður fyllist ró og frið við að horfa á kertalogann. Sjá hvernig bjarminn leikur listir sínar á veggjum og lofti og verður að dáleiðandi,ljúfum dansi. 
En í guðs bænum ekki gleyma að slökkva á þeim áður en þið farið út eða að sofa
Hið fagra getur breyst á svipstundu í brunarústir ef ekki er farið varlega.

Blendnar tilfinningar geta ráðið ríkjum um jólahátíðina og undanfara jólanna, sérstaklega ef einhvern ásvinin mun vanta við veisluborð jólanna.

Má maður gleðjast og gleyma sér þrátt fyrir sorgina ? Já, maður má gleyma sér og taka þátt í gleðinni af öllu hjarta og þannig tel ég allavega, þrátt fyrir missi að þú sért að halda jólin í anda þess sem ekki verður með þér og um leið ertu að heiðra minningu allra þeirra jólabarna sem verða ekki með okkur við jólaborðið á Aðfangadag. Þess í stað hugsa til hans/hennar með ómældu þakklæti sem ástvinur skyldi eftir sig í hjarta þínu. Sorgin og þráin eftir þeim sem eru farnir er öll sú ást sem þú gafst og  öll sáru, tárin þín sem hafa fallið á koddann þinn er þessi djúpa og einlæga ást sem fær ekki farveg til að skila ástinni til þeirra sem eru farnir.
Allar mínar hlýju óskir færi ég þeim sem sakna og syrgja og ég mun hugsa með mikilli hlýju til systursonar míns, til systur minnar og til mömmu og margra fleiri  ástvina sem eiga sérstakan stað í hjarta mínu og munu ætíð búa þar  í fallegu minningarskríni sálar minnar,meðan ég lifi. Þetta fagra skrín sem ég get opnað og lokað að vild en stundum opnast það af sjálfu sér og þá leyfi ég tárunum og söknuðinum að eiga sína stund og um nokkur augnablik ferðast aftur í tímann og upplifa allt sem við áttum saman. Þetta eru dýrmæt augnablik sem veita svölun  og um leið gleði yfir að hafa fengið að eiga samveru með öllu því yndislega fólki sem þurfti að fara á undan okkur.
Við sem eftir stöndum verðum að halda lífinu áfram,sérstaklega fyrir okkur sjálf og ekki síst vegna þeirra ásvina sem eru með okkur og í kring um okkur á hverjum degi og gefa þeim alla þá ást og hlýju sem okkur er fært að gefa. Halda gleðilega jólahátíð og enn og aftur upplifa gleðina hjá afkomendum okkar, litlu börnunum okkar sem elska jólin og allt sem þeim fylgir. Þannig höldum við áfram á hverjum degi ævi okkar og þegar nýir einstaklingar fæðast inn í fjölskylduna er það skylda okkar að umvefja þessa litlu nýju engla og bjóða þeim inn í heim ástar okkar og gleði og veita þeim gleðileg jól.
Með hlýrri kveðju úr Kollukoti