Tökum ábyrgð á okkur sjálfum

Mér er fyrirmunað að skilja kæruleysi fólks að vera að ferðast til útlanda um þessar mundir þegar þessi veira herjar á heiminn og komin til lands elda og ísa. Þið bara fyrirgefið en þið eruð að leika ykkur að eldinum komandi heim  með smit. Við erum bara þrjúhundraðþúsund hér á landi og þessi háa tala smitaðra er óásættanleg og þið getið þakkað sjálfum ykkur fyrir þetta afrek. Það er ekki heil brú í að vera ferðast utan lands um þessar mundir. Það er ekki heil brú í að ekki skulu vera ferðabann. Það er ekki heil brú í að erlendir ferðamenn skuli fá að vafra út um allt og jafnvel smitandi meðan Íslendingar eru skikkaðir í sóttkví. Þetta bara passar engan vegin og gengur þvert á mína réttlætistilfinningu. Mér finnst  ýmislegt of seint...  ferðabann er ekki enn komið á en samkomubann  er rétt að byrja sem að mínu mati hefði átt að gera strax en ekki bíða og þá eftir hverju ? 
Það er ekki heil brú í ykkur sem eruð að fara erlendis þrátt fyrir að vita hvað er í gangi og einhvernvegin fæ ég þá tilfinningu að ykkur sé sama. Takið ábyrgð á sjálfum ykkur og komið ekki heim fyrr en þið eruð viss um að vera ekki smitandi. Þið eigið væntanlega ástvini og mögulega einhverja sem munu jafnvel deyja af ykkar völdum, vegna kæruleysis ykkar vegna þess að þið vilduð skemmta ykkur þrátt fyrir allt. Þið ættuð að skammast ykkar fyrir þetta kæruleysi gagnvart ástvinum ykkar. Veiran hefur að sögn stökkbreyst til hins verra hafandi eftir fjölmiðlum. Ég er rosalega reið yfir þessu "ég um mig frá mér til mín" hugsunarhátt hjá fólki sem hundsar allt og fer samt erlendis og þessu séríslenska syndromi "Það kemur ekkert fyrir mig"
Þið eruð leggja alla í hættu með þessari hegðan ykkar. Þið hljótið að geta beðið og hugsa frekar um þá sem eru ykkur nær því nú er tíminn til að hugsa um aðra en sjálf ykkur. Vernda fjölskylduna og gæta þess að smit berist ekki til aldraðra foreldra, langveikra barna og fullorðinna, nýrnasjúkra,hjartasjúklinga fólk með sykursýki, fólk með krabbamein, lungnasjúkdóma.
Það er fullt af yndislegu fólki, ástvinum sem mega ekki við að sýkjast því það gæti orðið þeirra síðasta og munu jafnvel ekki fá að sjá vorið vakna né sumarið blómstra. Svo taktu ábyrgð.
Kveðja úr Kollukoti