Hörpuljóð

Óður til Heimaeyjar

Hlýlega húmið sígur

flauelsmjúkt hylur bæ

svo töfrandi svo fagurt er

sólsetrið.....

speglast á haffletinum

seiðandi sólgeislar

sem sindra líkt

og gimsteinar

á berginu.

Ó..hafið er svo stillt

og blærinn strýkur milt

bærinn sefur rótt

í faðmi fjallanna.

Sem móðir blíð

er verndar börnin sín

þú gimsteinn hafsins

fagra perlan mín

í skauti þínu

geymir fögur fley

ó..þú..ó..þú..þú fagra Heimaey

ó..þú..ó..þú..þú fagra Heimaey.

ljóð/Harpa og Helena lag/Egill Ólafsson

Með samþykki Egils Ólafssonar tónlistarmanns, fengum við að nota lag hans við þetta ljóð og á ég í gullkistunni minni bréf þess efnis en lag hans við þetta ljóð heitir upphaflega: "Það brennur "sem Diddú söng á sínum tíma..alveg hreint gullfallegt. Takk fyrir Egill að fá að nota þetta lag..gull ofan á gull. (K.H.K )

Athugasemdir

[Helena, 16.9.2008 kl. 08:30]

Jamm það er satt lagið er yndislegt og ekki er nú leiðinlegt að syngja þennan fallega (þó ég segi sjálf frá) texta með