Til þín vinur.....

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Til þín...

 

 

Svo fjarri mínum draumum

var þessi óskastund.

Er, fyrsta sinn við hittumst

og áttum þennan fund.

Ég vissi ekki að örlög höfðu

soðið saman seið.

ég vissi ekki að prinsinn minn

var hér...og mín beið..

 

 

Sagan gamla er og verður

alltaf eins og ný.

Eitt augnablik...eitt lítið bros

sem lífsins kraftur.

Orð sem eru sögð

svo yndisleg og hlý

sem fyllir hughrif, afli

aftur...aftur...

 

 

Það verður einhver tenging

sem ekkert slitið fær.

Eitthvað rosa öflugt

sem færir okkur nær.

Þú ræður ekkert við það..

líkt og aldan brýtur stein.

Þú allt í einu finnur

þú stendur ekki ein.

 

 

Svo sterk er þessi tilfinning

hún yfirtekur allt.

Hún hlýjar þér um nætur

og breiðir yfir allt.

Hún fyllir þig af eldmóð

hún fegrar hughrif þín

þú hugsar aðeins eitt:

-Hann er ástin mín-

 

 

Það var eitthvað við þig

sem eftir sat það kvöld.

Eitthvað ljúft 

sem örvaði mitt hjarta.

Eitthvað undurfagurt

sem af mér tók öll völd.

Með þér sá ég aftur

veröld bjarta...

 

 

( ort 8.mai.2005)

Athugasemdir

[Ásdís Emilía Björgvinsdóttir (IP-tala skráð) 17.3.2009 kl. 14:28]

Yndislega fallegt, ég get alveg heimfært þetta upp á mig og minn elsku mann!

Hafðu kæra þökk fyrir.

Kær kveðja