Hörpuljóð

 Bergþursinn

Er sólin roðar sundið út við Eiði

svo bjarma slær á fjöllin allt í kring

þá birtir yfir bænum hverfur leiði

er horfum sunnu roða deildarhring

Geislar skærir ylja okkar hjörtum

vermir grös og gróandann í hlíð

við sjáum ást er skín úr augum björtum

og vermir ungu brosin, björt og blíð

Bergþursinn við fuglasönginn unir

hann þreyttur bíður komu sólarlags

á hans enni greyptar djúpar rúnir

en við öll bíðum vongóð næsta dags

Loks rís sólin bjarta upp úr sænum

svo roða slær á tinda, fjöll og hól

fólkið fer á stjá í litla bænum

og litlu börnin komin öll á ról

 ljóð. K.H.K