Ha..ha..einn góður :)

 

 

Dear earthling.

 

Im a creatsure from out of Space and I have transformed in to this computer mouse.

Right now.. Im having Sex with you'r fingers and I can see that you are enjoying it....

because you are SMILING.

Please give me to the next persone.....because im realy horny..

Í fótspor tímans.....

Þegar gömul kona lést á hjúkrunarheimili á litlum spítala nálægt Dundee í Skotlandi,

sýndist öllum að hún hefði ekkert skilið eftir sig sem var einhvers virði.

 

 

Seinna þegar hjúkrunarfræðingarnir voru að fara í gegnum fátæklegar eigur hennar

fundu þær þetta ljóð......

Innihald ljóðsins hafði svo sterk áhrif á starfsfólk hjúkrunarheimilisins

að ljóðið var fjölfaldað og dreift meðal starfsfólksins.

 

Einn hjúkrunarfræðingurinn tók með sér eintak til Írlands.

 

Síðan þá hefur ljóð gömlu konunnar birst í jólaútgáfu New Magazine á Norður Írlandi

sem er rit samtaka um andlega heilsu.

 

Ýmsir fundir og kynningar hafa verið haldnar og þá vitnað í einfalt en einlægt ljóð

gömlu skosku konunnar sem átti ekkert veraldlegt til að gefa.

 

En orð hennar í ljóði, þræða vegi veraldarvefsins sem sýnir að við skiljum öll eftir

okkar fótspor, löngu eftir að við erum farin.....

 

 

Ég tók mér það bessaleyfi að íslenska ljóðið og er ekkert að breyta því á neinn

hátt heldur skrifa það beint upp úr enskunni. Og held ég að allt komist til skila eins og farið var að stað í upphafi af virðingu við þessa gömlu konu.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ljóð gamallar konu.

 

 

Hvað sérðu, hjúkrunarkona

hvað sérðu

um hvað ertu að hugsa

þegar þú horfir á mig?

 

 

Nöldrandi kerlingu

ekki of vitra

óvissa um venjur

með fjarsýn augu?

 

 

Sem missir niður matinn 

svarar ekki neinu.

Þegar þú segir HÁTT

- Reyndu nú!

 

 

Sem virðist ekki taka eftir neinu

sem þú ert að gera...

sem alltaf er að týna

sokk eða skó.

 

 

Sem streytist á móti eða ekki

leyfir þér að gera eins og þú vilt.

Baðar mig

og matar mig.

 

 

Er það svona sem þú hugsar?

Er það svona sem þú sérð mig?

Þá skaltu opna augun,hjúkrunarkona!

Þú ert ekki að horfa á mig..MIG...

 

 

Ég skal segja þér hver ég er

meðan ég sit hér svo hljóð..

Eins og ég hlýði öllum óskum þínum

og borða eins og þú vilt...

 

 

Ég er lítið barn, aðeins tíu ára

með pabba og mömmu.

Bræðrum og systrum,

við elskum hvort annað.

 

 

Ég er ung stúlka, aðeins sextán 

með vængi á fótum mér...

mig dreymir að fljótlega

hitti ég ástina mína...

 

 

Brúður um tvítugt

hjartað tekur kipp.

Ég man öll heitin 

sem ég lofa að halda.

 

 

Nú er ég tuttugu og fimm

og hef eignast lítið barn

sem þarfnast handleiðsu minnar

og öryggis, heima.

 

 

Kona um þrítugt,

barnið mitt stækkar.

Svo háð hvort öðru

sterkum tilfinningaböndum.

 

 

Fertug og synir mínir

fullorðnir og farnir.

En með eiginmann við hlið mér

sem hjálpar mér í sorg minni.

 

 

Um fimmtugt, aftur eru lítil börn

að leik kring um mig.

Aftur fáum við börn

minn elskaði og ég..

 

 

Skuggi hvílir yfir mér

minn elskaði eiginmaður er dáinn.

Ég horfi til framtíðar

ég kikna og bogna.

 

 

Því börnin eru farin

eiga sjálf sín eigin börn.

Ég hugsa um árin

og alla þá ást sem ég þekki.

 

 

Nú er ég gömul kona

og náttúran er grimm.

Hún lætur allt gamalt

líta út eins og flón.

 

 

Líkaminn er hrukkóttur

tígulleikinn er horfinn...

Nú er þar steinn

þar sem eitt sinn var hjarta..

 

 

En inn í þessu gamla skari

býr ennþá ung stúlka.

Og einstaka sinnum

slær gamla hjartað hratt.

 

 

Ég man alla gleði....

ég man allan sársauka.

Ég elska og upplifi

lífið, aftur og aftur.

 

 

Ég hugsa um árin

allt of fá sem liðu svo fljótt.

Viðurkenni þá staðreynd

að allt tekur enda...

 

 

Svo opnaðu augun, hjúkrunarkona!

Opnaðu og sjáðu...

Ekki hrukkótta gamla konu..

horfðu betur..-Sjáðu MIG-..

 

(þýðing Kolbrún H. Kolbeinsdóttir)

 

 

 

 

Mundu þetta ljóð næst er þú hittir eldri persónu. Horfðu á ungu sálina í hjarta hennar

eða hans. Því við verðum í þeirra sporum einn góðan veðurdag.

Ha..ha..ha

Við Inga systir mín sem er í heimfararleyfi þessa dagana, urðum samferða uppá Sjúkrahús í dag. Ég til að láta sprauta í öxlina en Inga til að fá lyfjagjöf.

Mikið lifandi skelfing er misjafnt hvernig blessaðir læknarnir okkar sprauta mann. Það var varla að ég finndi fyrir því...en jú svolítið verð ég að viðurkenna. Læknirinn minn er barasta alveg jafn flinkur og faðir hans sem starfaði lengi hér við Sjúkrahúsið...alveg brilljant doktor

Ég segi þetta vegna þess að ég lenti illilega í einum sem greinilega vissi ekkert hvað hann var að gera og mig langaði...meðan á misþyrmingunni stóð helst til að sparka í hann..og ég meina það

Og svo barasta borgar maður fyir þetta steinþegjandi og næstum því hljóðalaust...iss

Og þar sem blessuð börnin mín eru mikið búin að kvarta yfir hvað ég heyri illa...þá dreif ég mig í mælingu.....

Ekki tók nú betra við þegar mér var barasta  sagt:Gjöss so vel að koma inn " í eitt herbergið og bara gjöss svo vel....átti að smella mér inní einhverskonar klefa sem var næstum eins og líkkista upp á endann...nema það voru jú svaka þykk hurð á klefanum svona hurð eins og maður sér í BÍó...hurð eins og á bankahvelfingu með einhverjum snúnings handafangi og reyndar var einhverskonar gluggi þar sem ég gat ef ég vildi horft nægju mína á þann sem var að testa mig.

Þetta grafhýsi var hljóðeinangrað eða allavega til að viðkomandi fórnardýr truflaðist ekki af utanaðkomandi hljóðum meðan á mælingunni stóð.....

Ég neitaði harðlega að fara inn í þetta rými og láta loka mig inni eins og hund í búri..og ef ég hefði látið það eftir þá hefði ég líklegast truflast þarna inni...... á geðinu...takk fyrir

Mín fékk sínu framgengt og settist inn í klefann en þykk hurðin var galopin fyrir fóbíusjúklinginn....mig, meðan á mælingunni stóð

Ég bara hamaðist við að reyna að hlusta í heyrnartólinu eftir hinum ýmsu hljóðum sem bárust til eyrna úr tækinu.  Og með þvi að ýta á hnapp gaf ég til kynna að hljóðið hafði borist til mín

Ég baðst nú reyndar afsökunar á því að vilja ekki láta loka mig inni í klefanum en hún bara hló og gerði sem minnst úr þessu og fóbíusjúklingurinn kvaddi með bros á vör  

Jæja þegar við systur vorum búnar þarna á Sjúkrahúsinu..skutlaði ég litlu systir heim enda hún þreytt og ennþá hundveik.

Hún var rétt áður en við fórum að vesenast sýnt mér Resept frá lækni og benti mér á atriði sem ég hef aldrei séð á svona reseptum áður og ég hreinlega bilaðist ha..ha.

Eins og á öllum reseptum kemur fram heiti sjúklings og kennitala o.s. fr. en það sem gerði útslagið var að í einum reitnum stóð DÝRATEGUND og þar var skrifað stórum stöfum KONA ha..ha..ha.. arrg ha..ha bilað ha..ha..ha..........

Ha...ha... bestu kveðjur úr Kollukoti

Skúra..skrúbba og bóna...

Mín á fullu gasi í morguntiltektinni

Lít bara ljómandi vel út með gömlu rúllurnar hennar mömmu í hárinu

Smá grín

Kona nokkur gekk fram hjá litlum og hrukkóttum, gömlum manni

sem sat í ruggustól á pallinum sínum. Hún sagði við mannninn:- Fyrirgefðu

en ég gat ekki annað en tekið eftir því hvað þú ert glaður á svip.

hvert er leyndarmál þitt fyrir löngu og hamingjuríku lífi?

Maðurinn brosti breitt og svaraði:- Ég reyki þrjá pakka af sígarettum

á dag. Drekk kassa af vískíi á viku og stunda enga líkamsrækt. "

-Það er ótrúlegt, sagði konan. - Og hvað ertu gamall?

- Tuttugu og sex!

 

 

 

 

 

Ómar fór til yfirmannsins og sagði:- Daði,það eru vorhreingerningar

heima hjá mér á morgun og Kolla mín þarf á mér að halda til að bera

niður kassa af háaloftinu og úr bílskúrnum.

-Því miður, Ómar minn svaraði yfirmaðurinn, -ég get ekki gefið þér frí

því við erum svo undirmönnuð.

-Takk Daði minn, sagði Ómar, - ég vissi að ég gæti treyst á þig!

Litla systir....

Á þessari mynd sem er tekin kring um síðustu þjóðhátíð er mynd af Elfu systir fremst og svo manneskunni sem lífið snýst um í dag henni Ingu litlu systir minni.

Hún er með nýrnarsjúkdóm ..sama sjúkdóm og mamma mín heitin var með.

Elfa systir sem er með henni á þessari mynd er einnig með þennan sjúkdóm (blöðrunýru)  sem geta skemmt... lifur...nýru.. bris o.fl. til lengri tíma litið. Sem sagt ýmiskonar sýkingar gera það að verkum að blöðrurnar fyllast vökva ..jafnt sem blóði og sýkingu sem valda henni miklum verkjum og dregur niður í henni alla eðlilega verkun,og öll nýrnarstarfsemi skerðist..........................

Hún er komin með tvo líklega nýrnagjafa í sama blóðflokki sem er O blóðflokkur en undirflokkar væntanlegra nýrnagjafa eru ekki alveg eins góðir og vonast var til í upphafi.

Þar eru Heiða Björk og Marý , blóð og ættskyldar mæðgur sem hafa boðist til sem væntnlegir nýrnagjafar....

Við þurfum núna á fleirri möguleikum að halda og fyrr en seinna.

Þetta er vissulega álag fyrir væntanlegan nýrnargjafa og frávik frá vinnu má vissulega meta sem 4 til 6 vikur að mér er tjáð, ef ekki meira .....( þú mátt ekki vera í neinum áhættuhópi sem lítur að þinni eigin heilsu.) er það er allt skoðað áður en þú ferð í þetta ferli.

Nýrun hennar Ingu eru orðin mjög léleg og skila ekki því sem þau þurfa að gera í dag svo styttist í að hún þarf að fara í Díalísu sem er blóðskilunartæki sem mamma þurfti að ganga í gegn um forðum daga til að halda einhverskonar heilsu þar til nýrnagjafi yrði tiltækur.

Þá er blóðinu dælt út úr líkamanum og hreinsað og dælt inn aftur og ég get sagt þér eitt að þetta ferli tekur rosalega á viðkomand. Þetta ferli tók sinn toll af elsku mömmu minni á sínum tíma...

Nú er komið að þeim tímapunkti að fá líklegan nýrnagjafa og helst í gær og því betra sem tengslin eru nær......

Inga mín kemur aldrei.....frekar en mamma.... til að biðja sér  þess sem hún þarf virkilega á að halda...... því hún vill ekki  eða kann ekki  að biðja sér hjálpar svo þá verðum við hin sem stöndum á hliðarlínunni að vera þeir vættir vakin og sofin að koma til með að gæta hennar  og fylgjast með henni í framtíðinni......

Eg er enn jafn óheppin og get ekki gefið annað nýra  mitt mitt  og það er jafn  ömurleg tilhugsun eins og  á þeim tíma þegar mamma þurfti á nýra að halda, forðum daga.

Ég óska þess innilega að upplifa ævintýr með með Ingu minni í framtíðinni fullri af orku og þeirri ævintýraþrá sem heltekur okkur Eyjafólk á stundum, líkt og á Þjóðhátið og öðrum merkum atburðum.. Inga er bara einstök og ómissandi partur af mínu lífi og margra annarra ef hún skyldi ekki vita af því...............

Það er engin  önnur Inga til sem vill bara heyra" I Want to break free "eftir annað hvert lag í tjaldinu á þjóðhátíð  eða heyra þetta orðatiltæki " Sooo?" ....

Ég fór að heimsækja hana Ingu mína í gærkvöldi eftir að ég fékk þær fregnir að hún hefði verið lögð inn á sjúkrahús.

Hún var bara nokkuð góð miðað við síðustu innlögn en þá var hún svo hræðilega þjáð af verkjum að mér leið illa að horfa upp á hennar vanlíðan..

þetta var allavega aðeins skárra í dag.. en guð einn veit hvað er í gangi hjá henni Ingu minni þessa dagana og hvað hún er að hugsa...

Kærar kveðjur úr Kollukoti

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Druslan :)

Smá drusla í minni í gær og í dag...öðru nafni flesuskítur þýtt yfir á rammgerða íslensku en maður rífur sig nú fljótlega upp úr þessu. En bölvaður slappleiki sem fylgir þessu veseni.

Þessi mynd var tekin af mér í gær þegar verst lét því svona lítur flensa út á mynd.ha..ha

Annars bestu kveðjur úr Kollukoti

Vatnsberi...

Þar sem ég er vatnsberi af guðs náð ákvað ég að loka blogginu mínu um stundarsakir rétt á meðan ég var að finna út nýtt útlit fyrir mína síbreytilegu persónu og snúa mér svo alfarið að því að gera síðuna mína af því sem stefnt var að í upphafi. Sem sagt skemmtilegheit..ljóð og ýmislegt satt og logið ha..ha nenni ekki að vera að velta mér upp úr fortíðinni og þeim leiðindum sem því miður hafa fylgt oft á tíðum.

Enda miklu skemmtilegra að skrifa eitthvað uppbyggilegt og eitthvað sem gleður hvern og einn. Ég hef bara haft takmarkaðan tíma til að skrifa enda mikil vinna og þreyta gerir vart við sig í enda dagsins. Svo í staðin fyrir að setjast við skriftir...sest maður fyrir framan imbakassann og bíður eftir að augnlokin verði svo þung að maður drattast úr sófanum og fer að sofa..

Svo ég hef aðallega notað helgarnar til skrifta enda alltaf vöknuð eldsnemma þó svo það sé frídagur þ.e.a.s ef ég kemst í tölvuna fyrir bóndanum ha..ha

 

Góðan daginn..

Ég er sammála Helga bloggvini mínum með veðráttuna undanfarið. þvílík fegurð sem hefur umlukið okkur Eyjamenn með blíðu og fallegri birtu.

Allt eitthvað svo hreint og tært og sólin blessuð hefur kysst hverja kinn, dapra og glaða. Gefið okkur von um betri tíma. Og minnir á að vorið er ekki svo langt undan með alla sína fegurð og hlýju.

Það finnst mér líka einn besti tíminn þegar blóm og grös fara að spretta og Eyjan okkar klæðist grænum möttli. Fuglasöngurinn vekur okkur snemma dags til dáða. Allt að vakna eftir vetrardvalann og mannfólkið líka.

Og bara svona rétt til að minna á:

Frost er úti fuglinn minn

ég finn hvað þér er kalt

nærðu engu í nefið þitt

því nú er frosið allt.....

 

ekki gleyma smáfuglunum Kveðja úr Kollukoti

 

 

Strákarnir mínir

Þarna eru Elvar Geir og Halldór Páll með Sunnu litlu.

Helena og Geir eiga þessa tvo myndardrengi