Þetta er bara brilljant kveðskapur....

-Vinsamleg tilmæli-

Ég veit...er ég dey...svo verði ég grátinn

þar verðurðu eflaust til taks.

En ætlarðu blómsveig að leggj'a á mig látinn

þá láttu mig fá hann strax.

Og mig eins aðra sem afbragðsmenn deyja

í annála skrásetur  þú

og hrós um mig ætlarðu sjálfsagt að segja

en... segðu það heldur nú.

Og vilji menn þökk mínum verðleikum sýna

þá verður það eflaust þú

sem sjóð lætur stofna í minningu mína

en...mér kæmi hann betur nú.

Og mannúðaduluna þekki ég þína

sem þenurðu dánum í hag.

En ætlarð'að breiða yfir brestina mína

þá breidd'yfir þá í dag.

 

Fyrir nokkuð mörgum árum rétti kona ein mér þetta ljóð. Hún hafði ekki minnstu hugmynd um hver hafði ort þetta. En svo datt ég um þetta ljóð í gullkistunni minni og vildi leyfa öðrum að njóta því það er svo mikið til í þessu..ekki satt? Ef einhver veit deili á höfundi yrði ég þakklát fyrir þær upplýsingar.

Hörpuljóð

Ég bý í litlu yndislegu húsi

og mér bara líður nokkuð vel

börnin flogin burtu, farin frá mér

búa á fasta landinu og hér.

En hvað er ég að kvarta yfir þessu

þau eru öll svo yndisleg við mig

hringja oft og heyra í þeirri gömlu

þá finn ég hvað þeim þykir vænt um mig.

Ég er ekki alveg alein heima

ég á minn elsku mann og hund og tík

ást hans leyfir mér svo ljúft að dreyma

ég náði þessum strák frá Reykjavík.

Tvö, sæl við unum okkur öllum stundum

í gönguferð um þessa fögru ey

bara tvö með okkar ljúfu hundum

ástfangin og alsæl sveinn og mey.

Ég hlakka til er rökkrið yfir sígur

er fyrstu snjókorn falla á kollinn minn

ég kveiki á kerti er sólin fagra hnígur

og kirkjuklukkur hringja jólin inn.

ljóð/lag K.H.K

Hörpuljóð

Þinn ævintýraheimur.

Ég sé þig birtast Heimaey

nú nálgast ágústnótt

til þín ber mig fagurt fley

þú..hvíslar komdu fljótt

þínar nætur seiða mig

í álögum ég er

þig loksins fæ að hitta

og halla mér að þér.

Hvar í heimi finnur þú

fegri fjallasal

er á Fjósakletti bjartast bálið brennur

er flugeldarnir springa

og lýsa upp Herjólfsdal

þá heitast mér í æðum blóðið rennur.

Töfrar þínir Heimaey

búa í brjósti mér

þú ert sem fögur yngismey

ég hvíli í fangi þér

ævintýraheimur þinn

engu líkur er

er ég kveð þig þú vita mátt

þig geymi í hjarta mér.

ljóð/lag K.H.K

Hörpuljóð

 Bergþursinn

Er sólin roðar sundið út við Eiði

svo bjarma slær á fjöllin allt í kring

þá birtir yfir bænum hverfur leiði

er horfum sunnu roða deildarhring

Geislar skærir ylja okkar hjörtum

vermir grös og gróandann í hlíð

við sjáum ást er skín úr augum björtum

og vermir ungu brosin, björt og blíð

Bergþursinn við fuglasönginn unir

hann þreyttur bíður komu sólarlags

á hans enni greyptar djúpar rúnir

en við öll bíðum vongóð næsta dags

Loks rís sólin bjarta upp úr sænum

svo roða slær á tinda, fjöll og hól

fólkið fer á stjá í litla bænum

og litlu börnin komin öll á ról

 ljóð. K.H.K

Hörpuljóð

 

• 

 

Í djúpri þögn

Í djúpri þögn ég heyri rödd þína á ný

ég minnist gleðistunda

mig sefar móðurröddin hlý

við hlið þér englar standa

þeir kætast með þér nú

ég heyri hlátra gjalla

það ert þú.

Ég geymi þig

í hjarta mér

ég dreg fram minningar

í huga mér.

Þessa helgu stund

svo nálægt þér

tár mín tregablandin

finn að þú ert hér.

Handan myrkurs sé ég þig

finn þig nálægt mér

að næstum ég get snert þig

þú ert hér

Láttu ljúfa lófa þinn

strjúka enni mitt

því ég er enn í hjarta

litla barnið þitt.

ljóð. K.H.K ´03

Hörpuljóð

Óskasteinninn

• Ef ég aðeins vissi um lítinn óskastein
• sem verndargrip þér færði ef snúa viltu heim
• Þú strýkur steininn varlega ósköp nett og blítt
• og viti menn þá alsjáandi augað opnast vítt.

• Gegn um holt og hæðir yfir  Atlantshaf
• sérðu það sem hug þinn fangað hefur
• þér opnast fegurst sýnin gullið sólartraf
• á Heimaey sem guð þér góður gefur

• Af dýrustu perlum hennar Heimaklettur ber
• í austri Helgafell við bæjarrætur
• í vestri Herjólfsdalur hvanngrænn orðinn er
• hann býður okkur töfra ágústnætur.
• Svo gleymdu aldrei vina hvar sem ferð um lönd
• þeim stað sem hafið kyssir fjörusand
• ef heimþráin þig bugar og togar í þín bönd
• þá mundu eitt þú átt þér griðastað
•  Ljóð.K.H.K

 

 

Hörpuljóð

 

 

Hinsta kveðja

Ég kveð þig kæra vina ég kveð þig mamma mín

í faðmi drottins sefur blíðust sálin þín

á vængjum morgunroðans um röðulglitrað haf

fer andi þinn á guðs vors helga stað

þar engin þjáning né kvöl né sorgartár

aðeins ró og friður í hverri þreyttri sál

þér þakka samfylgdina og minninguna um þig

nú bið ég góðan guð að geyma þig

Ljóð. K.H.K

 

Urðarkettirnir í Austurbænum (framhald)

Við krakkarnir  gátum nú oftast leikið okkur saman þrátt fyrir algjört stríðástand á stundum. Við áttum okkar augnablik...........þá var vinsemd og friður í hávegum höfð. Vopnin voru lögð niður..farið í kílubolta, píluleik, snú-snú og fleirri skemmtilega leiki. Tíminn var ekki til enda leikið langt fram á kvöld. Og þegar köll foreldra okkar bárust til okkar  um að koma inn....fóru allir sem einn til síns heima, þreytt en ánægð eftir daginn. Róluvöllurinn í hverfinu var stutt frá heimili okkar. Á kvöldin var rólað og sungið.  Svo í kvöldkyrrðinni heyrðust angurværar stúlkuraddir langar leiðir, nágrönnunum til mikillar ánægju. Þá ríkti friður í austurbænum. Meira að segja var sungið á útlensku  En prakkarinn í okkur lá ekki mjög djúpt þrátt fyrir leikina og söngvana, nei...ó...nei því það var alveg rosalega gaman að gera at í sumum kellingunum í nágrenninu. Sérstaklega einni frúnni sem bjó beint á móti okkar húsi og svo annari frú sem átti heima aðeins vestan við húsið okkar thí...híí. Nefnilega hjá frúnni á móti mátti bókstaflega  ekki "anda" á grasið hennar svo við gerðum í því að eiga  erindi inn á lóðina til að stytta okkur leið yfir á róló. Fyrst fórum við að hliðinu og galopnuðum það og mundum eftir að loka því alls ekki...enda fór það rosalega í taugarnar á henni. Stigum upp á vel sópaða gangstéttina og út á hið heilaga gras. Klifruðum yfir girðinguna hennar sunnan við húsið...þræddum kartöflugarðinn hennar og svo yfir aðra girðingu til að komast inn á róló. Reyndar flýttum við okkur stundum aðeins meira en venjulega og þá sérstaklega er hún varð vör við okkur. Kom hún þá alveg bandbrjáluð með sópinn í hendinni og hótaði okkur öllu illu...svo adrenalínið þaut um allar æðar hjá okkur og það kom fyrir að við þurftum að skutla okkur yfir síðustu girðinguna svo hún næði okkur ekki. Það var til miklu styttri leið.....en þessi var bara miklu skemmtilegri  Svo var það hin frúin...veggirnir utan um lóðina hennar voru heilagir. Innfyrir þorðum við helst aldrei en notuðum hvert tækifæri til að príla og ganga upp á veggjunum. Hún ræktaði jarðarber í einu horni lóðarinnar...þau voru rosalega góð á bragðið  Það var hús, áfast við okkar hús en þar bjó  besta vinkona næst yngstu systur minnar og fjölskylda hennar og oft mikill samgangur enda stelpnafans í því húsi eins og okkar. Stundum var sett upp hárgreiðslustofa heima hjá okkur og var ein systra bestu vinkonu systur minnar  í hlutverki viðskiptavinar. Hún var með sítt ljóst hár sem greitt var í mikið tagl og með topp niðrí augu. Svo var náð í skæri og greiðu og hárgreiðslukonan fór að vinna sitt meistaraverk...sem varð reyndar hennar síðasta í langan...langan tíma. Viðskiptavinurinn var alveg til í að láta stytta toppinn aðeins því hann pirraði hana svolítið. Og það var nú ekki mikið mál að redda því. Byrjað var að klippa en toppurinn var alltaf síðari öðru megin. Enda skærin handónýt svo það endaði með því að toppurinn  barasta hvarf....aðeins stóðu eftir ljósir broddar. Hún fór heim að sýna mömmu sinni. Hárgreiðslustofunni var umsvifalaust lokað og öll verkfæri gerð upptæk. Og í laaangan.....laaangan.. tíma fékk hárgreiðslukonan ekki að stíga fæti sínum inn á þeirra heimili.

Vegna þess að sundlaugin var nú einn af okkar leikvöllum er ekki úr vegi að minnast á fræðslugötin. Á milli klefanna í sundlauginni voru þunnir þilveggir...misgisnir. Sumar rifurnar voru eins og heilt sjónvarp fyrir forvitin augu og oft var löngum tíma eytt í að leggja augað að rifunum og virða fyrir sér fyrirbrigðið ...stráka... í næsta klefa. Það fór oft mikill tími í að skiptast á að kíkja á strákana og það verður að segjast eins og er að þeir voru margir hverjir misvaxnir á hinum ýmsu stöðum. Þannig fræddumst við um þá og þeir örugglega um okkur stelpurnar ef við vorum ekki á varðbergi. Enda kom það stundum fyrir að þegar átti að fara að kíkja þá mætti auga öðru auga á móti og þá urðu aldeilis skrækir og læti  en það að getað fylgst með misgegnu þroskaskeiði strákanna þarna í klefanum yrði að öllum líkindum kallað á máli fræðinga "Þilfræði" bara nokkuð gott ha...ha.

Jæja elskurnar í bili er þessum minningarbrotum lokið en ég á vafalaust eftir að finna fleirra í gullkistunni minni sem vert er að skrifa hér á síðuna. Á meðan ég var að skrifa þessi prakkarastrik sagði ég margoft við sjálfa mig "Skammastu þín ekki Kolbrún"? Ha...ha..ha þetta var bara svo gaman og auðvitað vona ég að það sé búið að margfyrirgefa mér mína þáttöku í þessu.

Þangað til næst

Blessuð dýrin

Hefur þú tíma..... ég hvet alla sem láta sig málið varða að fara inn á  dyrahjalp.org og skoða hana vandlega. Þarna er hópur fólks sem er og ætlar að gera góða hluti fyrir heimilislaus dýr.

Og koma svooo........

Ég er búin að senda nokkrum fjölskyldumeðlimum slóðina inn á bloggið mitt  enda svo splunkunýtt. Og vil ég hvetja þessa fjölskyldumeðlimi eftir lesninguna að kvitta fyrir sig. Ég hlakka til að heyra hvað ykkur finnst  heyrumst vonandi fljótlega. Smá brems.....og endilega ef þið viljið koma með einhverja skemmtilegar sögur eða bara eitthvað sniðugt...vera með...